De voorbije maanden waren voor mij best pittig.
Uitputting, eenzaamheid, moedeloosheid, …
Meer en meer kan ik mijn eigen aandeel zien
in hoe ik de pijn vergroot of net kan verzachten.
Zoals de Boeddha eeuwen geleden al zei:
pijn is onvermijdelijk, lijden is optioneel.
Hij leerde ons dat we vaak onnodig lijden
en dat we dat ook weer kunnen afleren.
Miss misery
Toen ik me bij momenten heel uitgeput voelde,
worstelde ik met het feit dat ik het zo was.
Eigenlijk had ik er onbewust een oordeel over.
“Ik zou toch niet zo uitgeput mogen zijn.
Ik zou meer energie moeten hebben.
Ik zou deze situatie beter moeten aankunnen.
Ik zou toch moeten kunnen blijven functioneren.”
Het oordeel dat erop zat, maakte het veel erger.
De vermoeidheid op zich was nog te verdragen,
maar het verzet ertegen creëerde meer miserie.
De cirkel van zelfafwijzing
Het probleem is dus niet zozeer je ervaart,
maar wat je ervan vindt.
Dat zei de Boeddha duizenden jaren geleden al
en dat kunnen we nu opnieuw beseffen. (meer…)
