Ik zag onlangs een documentaire over een boeddhistische non, Jeong Kwan, die blijkbaar erg goed kan koken. Ze leeft in een klooster in Zuid-Korea en maakt heel eenvoudige gerechten klaar. ‘Kloostereten,’ noemt ze het, temple food. Simpel eten zonder poespas. Toch zijn haar kookkunsten bekend tot bij de beste chefs in Frankrijk tot New York. Straf!
Wat mij het meeste trof aan deze zuster was niet zozeer haar sterrenstatus, maar de manier waarop ze de gerechten klaarmaakte. Met een bijzonder kalme geest, in opperste concentratie. Ze toverde de mooiste kleuren en vormen tevoorschijn met doodgewone ingrediënten als rijst, champignons en komkommer. Ik kreeg prompt zin om te gaan koken, terwijl ik totaal geen keukenprinses ben en ik deze taak doorgaans liever delegeer 😉
Courgette uit onze eigen tuin!
Of Jeong Kwan nu in haar moestuin aan het werken was of in de keuken groenten zat te snijden, steeds had ze een zachte en serene uitstraling. Voor mij belichaamde zij mindful leven in actie. Heel inspirerend. Het doet me denken aan een uitspraak van zenmeester Thich Nhat Hanh, die mij ook altijd weer treft: (meer…)
Onlangs polste ik op Facebook wat mensen zichzelf toewensen in het nieuwe jaar. Weet je wat de meest voorkomende reactie was? Met stip op één: meer rust. Rust in het hoofd en in het lichaam. Innerlijke rust. Heel herkenbaar. Maar toen bedacht ik me: als we allemaal erg verlangen naar rust, waarom is het dan zo moeilijk om rust te vinden? Waarom lijkt het ons zo vaak te ontglippen? En hoe kunnen we meer rust voor onszelf creëren in de dagelijkse drukte, om lichaam en geest even te resetten?
