Uncategorized

Mindful boos zijn ~ De weg naar zelfinzicht

mei 5, 2021 In Uncategorized No Comment

Al vijf jaar wonen we samen, mijn huisgenootje en ik. Vorige week werd ik ineens heel boos op hem. Dat gebeurt doorgaans niet zo vaak, maar de laatste tijd wel meer dan vroeger. Omdat we nu allebei het hart meer op de tong hebben, denk ik. Meer voor onze behoeften durven uitkomen. Dingen niet zomaar inslikken. Minder pleasen, meer authentiek zijn. Hoera dus voor de boosheid!

De switch
Toen we de situatie aan het uitpraten waren, zei hij dat hij een evolutie bij me opmerkt de afgelopen jaren: “Vroeger kon je lang in boosheid blijven hangen. Dan was er veel afstand tussen ons. Nu maak je veel sneller de switch en is het gemakkelijker om terug verbinding met je te voelen.”

Mja, dat is inderdaad zo. Dat zie ik bij mezelf ook. Niet in de zin van: ‘Ik laat de boosheid gewoon los’ of ‘Ach het is allemaal zo erg niet’. Het is een andere soort switch. Maar laat ik beginnen bij het begin.

Het verwijtenfestijn
Ik had voorgesteld om wat vaker samen te koken. Dat leek me wel gezellig. Toen hij antwoordde dat hij daar niet zoveel zin in had, sloeg mijn humeur meteen om. Het ene oordeel na het andere schoot door mijn hoofd. Er kwam prompt een heel verwijtenfestijn op gang: dat hij egoïstisch is, asociaal, alleen met zichzelf bezig, dat ik niks aan hem heb, etc. (meer…)

Falling in love with life ~ Inspiratie uit het kloosterleven

april 15, 2021 In Uncategorized No Comment

Ik zag onlangs een documentaire over een boeddhistische non, Jeong Kwan, die blijkbaar erg goed kan koken. Ze leeft in een klooster in Zuid-Korea en maakt heel eenvoudige gerechten klaar. ‘Kloostereten,’ noemt ze het, temple food. Simpel eten zonder poespas. Toch zijn haar kookkunsten bekend tot bij de beste chefs in Frankrijk tot New York. Straf!

Wat mij het meeste trof aan deze zuster was niet zozeer haar sterrenstatus, maar de manier waarop ze de gerechten klaarmaakte. Met een bijzonder kalme geest, in opperste concentratie. Ze toverde de mooiste kleuren en vormen tevoorschijn met doodgewone ingrediënten als rijst, champignons en komkommer. Ik kreeg prompt zin om te gaan koken, terwijl ik totaal geen keukenprinses ben en ik deze taak doorgaans liever delegeer 😉

Courgette uit onze eigen tuin!

Of Jeong Kwan nu in haar moestuin aan het werken was of in de keuken groenten zat te snijden, steeds had ze een zachte en serene uitstraling. Voor mij belichaamde zij mindful leven in actie. Heel inspirerend. Het doet me denken aan een uitspraak van zenmeester Thich Nhat Hanh, die mij ook altijd weer treft: (meer…)

Suffering is not enough! ~ Hoe meer lichtheid toelaten in je leven

april 5, 2021 In Uncategorized No Comment

Ik weet niet hoe het bij jou zit, maar als ik niet oplet, beland ik al snel in een zwaarmoedige modus. Ik focus nogal gemakkelijk op moeilijke of pijnlijke dingen. Op allerlei emoties die onder de oppervlakte leven, op oude kwetsuren, onverwerkte trauma’s. Op dingen die kunnen misgaan of waar ik me zorgen over maak. Gevoelens van onzekerheid, minderwaardigheid of verlatingsangst. Om van de wereldproblemen nog maar te zwijgen (!).

Die focus op wat moeilijk is, heeft zeker een positieve kant. Het betekent dat ik niet zomaar wegloop van mijn lijden. Dat ik bereid ben het onder ogen te zien. Een ware heldendaad, als je het mij vraagt! Maar er zit ook een enorme valkuil in: soms kan ik verdrinken in de pijn en heb ik geen oog meer voor de rest. Dan wordt het erg zwaar om dragen… Heb jij dat ook wel eens?

Balans vinden is hierin de sleutel voor mij. Een overdreven focus op moeilijke emoties is niet heilzaam. Maar ontkennen dat er pijn is ook niet. Dat werkt alleen maar averechts. Het is, zoals steeds, zoeken naar een middenweg.

Ik deel hieronder graag enkele dingen die mij helpen om weer in balans te komen. Om lichtheid en vreugde toe te laten wanneer ik neig te verdrinken in het lijden. Een evenwichtsoefening voor het leven…
(meer…)

Waarom ik niet over Corona schrijf ~ Protecting my mental space

maart 5, 2021 In Uncategorized No Comment

We worden nu al bijna een jaar lang voortdurend blootgesteld aan Coronanieuws. Ik kies er bewust voor om dat onderwerp niet te behandelen. Om verschillende redenen, maar vooral uit respect voor mijn mentale ruimte en die van anderen. Ik wil zorgvuldig omgaan met wat ik publiceer en de woorden die ik kies.

Niet dat ik geen mening heb over wat er gaande is. Ik voel alleen niet de behoefte om mijn mening toe te voegen aan de veelheid van meningen die er al zijn. Mijn mening is ook zeer veranderlijk gebleken en nieuwe informatie stelt mijn mening steeds bij. Wat ik vandaag zou schrijven, kan morgen alweer achterhaald zijn. Ik schrijf liever over andere thema’s die in me leven. (Zoals mindful menstrueren, bijvoorbeeld, ahum! ;-))

De struisvogel in mij

Heel eerlijk: ik kijk al jaren geen nieuws meer. in het begin voelde ik me daar wel eens schuldig over, vanuit het idee dat ik op de hoogte ‘moet’ blijven en ik het nieuws ‘moet’ volgen. Ik stelde me de vraag of ik misschien in een vluchtreactie was geschoten, als een struisvogel veilig met haar kop in het zand. Was ik mijn blik aan het afwenden en wilde ik de dingen gewoon niet zien? (meer…)

Mindful menstrueren ~ Ode aan de vrouwelijke cyclus

maart 4, 2021 In Uncategorized No Comment

Ik voel enige gêne om dit te schrijven.
Dit is niet bepaald een populair onderwerp.
(Misschien wel het minst sexy onderwerp van allemaal!)

Er wordt ook in alle talen over gezwegen. Het wordt zowat volledig genegeerd in onze samenleving. Zelfs in het vrouwenklooster waar ik drie maanden verbleef, werd er met geen woord gerept over de vrouwelijke cyclus. Blijkbaar is dit iets dat vrouwen maar in hun eentje moeten ondergaan. Het wordt eerder beschouwd als vies, als een last, als een noodzakelijk kwaad waar je maar best niet te veel over praat.

Toch merk ik in mezelf een verlangen om het wel aandacht te geven. Door me meer bewust te worden van mijn cyclus, kom ik in contact met de wijsheid, kracht en liefde in mezelf. Sinds anderhalf jaar ervaar ik wat ‘mindful menstrueren’ met een mens kan doen. Meer inzicht krijgen in de cyclus is trouwens niet enkel relevant voor vrouwen, maar ook voor de mannen die met vrouwen samenleven en samenwerken: als zoon, vader, partner, leidinggevende of collega. We hebben allemaal met vrouwen te maken in ons leven. Enige kennis van de maandelijkse cyclus kan helpen om deze wezens net iets beter te begrijpen.

Ik zet me dan ook graag over mijn gêne en kruip in mijn pen in een poging om meer inzicht en helderheid te brengen in dit zwaar onderbelichte aspect van ons menszijn.

Surfen op de golven

Hoe meer ik bewust leer omgaan met mijn cyclus, hoe meer ik me in mijn element voel. In harmonie met mijn natuur. Herken je dat ook? In contact zijn met mijn cyclus zorgt er in de eerste plaats voor dat ik beter naar mijn lichaam luister. Dat ik minder over mijn grenzen ga. Dat ik mijn behoeften meer serieus neem en er ook naar handel. En dat ik me doorgaans meer in balans voel, in mijn kracht, geland in mijn lijf. (What a gift!)

De vrouwelijke cyclus kan grofweg in twee grote fasen worden ingedeeld: een periode van activiteit en een periode van rust. Een eerste stap in mindful menstrueren is deze twee fasen duidelijk leren onderscheiden in jezelf. De eerste fase, voor de eisprong, is een tijd van veel energie en creativiteit. Het is een periode van naar buiten gericht zijn en graag onder de mensen komen. In het beste geval gaat het gepaard met een gevoel van de hele wereld aan te kunnen. (meer…)

Van gemis naar genoeg ~ De kracht van zelfcompassie

februari 19, 2021 In Uncategorized No Comment

“You have enough.”
~ Zenleraar Thich Nhat Hanh

‘Je hebt genoeg’, zegt Thich Nhat Hanh. Hm, al weet iets in mij dat het waar is, toch is het in mijn ervaring lang niet altijd zo. Soms kan ik me heel behoeftig voelen, hunkerend, verlangend. Dan lijkt het helemaal niet alsof het genoeg is, verre van. De voorbije weken ben ik in zo’n mindset van ‘niet genoeg’ beland. Een modus van tekort. Zeg me aub dat je het herkent.

De chocoladekast

Of het nu gaat over mijn huisgenootjes, vriendinnen of mijn partner: de laatste tijd zijn ze allemaal schromelijk tekort geschoten. Tenminste in mijn beleving (!). Vanuit mijn mindset van tekort lijkt het namelijk dat ik voortdurend tekortgedaan word. Dat ik te weinig ontvang. Dat anderen me iets verschuldigd zijn: aandacht, waardering, steun, begrip, liefde, … Ik heb me enorm onbevredigd en behoeftig gevoeld. Hunkerend naar aandacht. Naar de bevestiging dat ik graag gezien word. Naar erkenning dat ik belangrijk ben. En als die uitblijft, of onvoldoende wordt ingevuld, dan doet dat zeer.

“You have enough” lijkt op zulke momenten heel ver weg. Er is net teleurstelling, irritatie en frustratie. Ik ben boos op de vriendin die een afspraak afzegt. Teleurgesteld als mijn huisgenootje met zijn GSM bezig is terwijl ik iets aan het vertellen ben. Of ambetant als mijn geliefde niet vraagt hoe het met me gaat. Een gevoel van eenzaamheid kan me dan ook overvallen. Niet geliefd te zijn, niet gewaardeerd. Mijn innerlijk kind voelt zich heel alleen, in de steek gelaten. Auch. (meer…)

Te dik, te dun, te dit, te dat? ~ De lange weg naar zelfaanvaarding

januari 19, 2021 In Uncategorized 2 Comments

Ik ben in de ban.
In de ban van een boek.
Een boek over body image.
Over hoe het is om een vrouwelijk lichaam te hebben.
Alle normen waar je dan aan moet voldoen.
Poeh, wat een gedoe!

Het boek ‘De naakte waarheid’ heeft mijn ogen geopend voor dingen waar ik me maar half bewust van was. Hoeveel subtiele boodschappen er iedere dag zijn over hoe je eruit moet zien. Welke kleuren in de mode zijn. Dat je tanden stralend wit moeten zijn. Hoe je buik zo plat mogelijk moet zijn. Dat je haar maar beter glanzend kan zijn dan droog, maar ook niet te veel, want dan wordt het vettig. Allemaal kleine, ogenschijnlijk onschuldige normen die samen maken dat je elke ochtend vertwijfeld voor de spiegel staat. Of spiegels algeheel probeert te vermijden.

acceptatie zelfliefde mindfulness
De winkel blues

Zowat heel mijn leven heb ik me onzeker gevoeld over mijn uiterlijk. Ik herinner me bijvoorbeeld dat ik het vroeger haatte om te gaan winkelen. Ik ging altijd depressief en slechtgezind weer naar huis. Nu besef ik dat dat kwam omdat ik in het pashokje geconfronteerd werd met mijn innerlijke criticus die voortdurend commentaar had over hoe ik eruit zag. Mijn haar was altijd te plat of te vettig. Mijn huid nooit egaal genoeg. Mijn benen niet dit genoeg. Mijn buik niet dat genoeg. Heel deprimerend! Als ik foto’s terugzie van die periode, zie ik niets mis aan hoe ik eruit zag. Maar toen vond ik mezelf lelijk, onaantrekkelijk, minderwaardig. (meer…)

Van rush naar rust! ~ Ontdek jouw persoonlijke reset-button

januari 4, 2021 In Uncategorized No Comment

Onlangs polste ik op Facebook wat mensen zichzelf toewensen in het nieuwe jaar. Weet je wat de meest voorkomende reactie was? Met stip op één: meer rust. Rust in het hoofd en in het lichaam. Innerlijke rust. Heel herkenbaar. Maar toen bedacht ik me: als we allemaal erg verlangen naar rust, waarom is het dan zo moeilijk om rust te vinden? Waarom lijkt het ons zo vaak te ontglippen? En hoe kunnen we meer rust voor onszelf creëren in de dagelijkse drukte, om lichaam en geest even te resetten?

Pas op voor mijn stekels

Mensen zeggen me vaak dat ik rust uitstraal. Dat is uiteraard leuk om te horen. Toch ben ik absoluut niet vrij van stress. Integendeel: sinds ik twee jaar geleden zelfstandige geworden ben, is mijn stressniveau erg de hoogte in geschoten. En op collectief vlak loopt ook niet alles bepaald op rolletjes…

Het belang van op tijd rust nemen is me nog nooit zo duidelijk geworden als nu. Ik heb het voorbije jaar gemerkt dat ik het anders achteraf moet bekopen. Omdat mijn lichaam protesteert met hoofdpijn, hartkloppingen of duizeligheid, bijvoorbeeld. En omdat ik anders krekelig en kortaf word, wat nefast is voor mijn relaties. Dan voel ik me prikkelbaar en slecht gehumeurd. Dan kan ik enkel nog maar denken aan alle dingen die ik nog moet doen. Dan kost het me moeite om aandachtig naar iemands verhaal te luisteren. Kortom, dan ben ik veel minder aangenaam in de omgang (mijn huisgenoten kunnen dat bevestigen!).

Pardon my French

“Ja, maar, Leni, waarom is het toch zo moeilijk om rust te nemen? Om echt even te pauzeren?”

Ja, dat vind ik ook een moeilijke vraag. Wat is dat toch met ons diepe verlangen naar meer rust enerzijds en ons ogenschijnlijke onvermogen om effectief even te rusten? Het is een paradox die me al lang bezighoudt. (meer…)

It’s ok to rest ~ De wijsheid van de winter

december 14, 2020 In Uncategorized No Comment

Wanneer de bloemen even niet meer bloeien
en de bomen hun bladeren hebben afgegooid.
Wanneer de vogels minder luid zingen
en de eekhoorntjes aan hun winterslaap beginnen.

De winter is het seizoen bij uitstek om te vertragen en stil te vallen.
Een welverdiende pauze voordat in de lente alles weer tot leven komt.

Laten wij ook het voorbeeld van de natuur volgen
en onszelf de tijd geven om in wintermodus te gaan.
Zeker na een bewogen jaar als dit. Zeker nu.

Toen ik afgelopen week deze kleurrijke afbeelding zag, werd ik er instant blij van. De toestemming om niet heel het jaar door te moeten bloeien, bracht meteen ontspanning in mijn systeem. Wat een opluchting!

“Nothing in nature blooms all year round.” Dat wil ik onthouden de komende maanden.

Ik schreef er het volgende tekstje over. Moge het ons deze winter inspireren: (meer…)

Ondankbaar schepsel? ~ Als dankbaarheid even onmogelijk lijkt

december 1, 2020 In Uncategorized No Comment

Mijn vriend en ik proberen regelmatig tijd te maken om dankbaarheid naar elkaar toe uit te spreken. Een heel fijne gewoonte die onze zaadjes van vreugde en verbinding voedt. Maar vorige week ging het nogal moeizaam voor mij. Ik merkte dat ik diep moest nadenken om dingen te vinden waar ik dankbaar voor was. Het kwam niet vanzelf deze keer. Beetje confronterend dat mijn geest heel gemakkelijk focust op het negatieve, maar moeite moet doen om de goede dingen te zien…

(Gelukkig nam hij het niet persoonlijk. Hij weet dat het meer met mijn geest te maken heeft dan met hem!)

Ook al wil ik mezelf niet forceren om elke dag dankbaar te ‘moeten’ zijn, besef ik wel heel goed dat dankbaarheid een keuze is. Een beslissing. Als we onze geest laten doen, zal die vaak verzanden in klagen, zagen en balen. (Ik denk toch niet dat ik daar de enige in ben, right?). Zeker in deze dagen waarbij ons dagelijks leven in de war gestuurd wordt en we veel vanzelfsprekendheden moeten missen, kunnen we al eens de neiging hebben om zwart te kijken. Om te focussen op wat er allemaal niet meer mag en wat we graag anders zouden willen.

Het is heel normaal dat we het deze dagen soms moeilijk hebben. Het vooruitzicht van een andere soort kerst, het vele thuiswerken en online zijn, het gebrek aan sociaal contact en aanraking, … Soms kan het ons te veel worden. En niet weten hoe lang dit nog gaat duren, zorgt ervoor dat we ons bezorgd, gestrest of angstig voelen. We kunnen er bij momenten moedeloos van worden. Stuk voor stuk heel normale reacties op deze ongewone situatie. Hoe hiermee om te gaan?

The quiet miracles

Voor mij was die ochtend met mijn vriend een kleine wake-up call. Een teken dat mijn geest in zwaarte en negativiteit was beland. Als het me niet lukt om vlotjes tien dingen op te sommen waar ik dankbaar voor ben, is er iets loos. Dan is mijn blik vertroebeld. Want ik weet heel goed dat er talloze dingen zijn, maar dat ik ze gewoon even niet zie.

(meer…)

12 3 4 5 6 7

Page 1 of 7