Onlangs volgde ik een weekendretraite in de traditie van Thich Nhat Hanh. Drie dagen lang mindfulness beoefenen samen met 120 anderen: een heel krachtige ervaring. Het heeft me veel deugd gedaan en hernieuwde inspiratie gegeven.
Eén van de dingen die me trof, was toen een zuster zei dat we geen “mindfulness in Disneyland” beoefenen. We reizen niet naar het land van happy-happy joy-joy. Daar gaat het niet om. We staan net te midden van de realiteit zoals die is: soms chaotisch, overweldigend, of onrustwekkend. En daar proberen we meer mindful en liefdevol mee om te gaan. (Een levenslange oefening, I know.)
(c) Pexels
Terwijl de bommen vallen
We mogen niet vergeten dat de mindfulness traditie van Thich Nhat Hanh is ontstaan tijdens de Vietnamoorlog in de vorige eeuw. Wanneer hij dingen zegt als ‘Vrede in jezelf, vrede in de wereld,’ dan is dat geworteld in een ervaring van oorlog, geweld en vernietiging. Als hij zegt dat we hier en nu gelukkig kunnen zijn, dan is dat besef gegroeid vanuit zeer pijnlijke en mensonterende omstandigheden. Het geeft een extra diepgang en geloofwaardigheid aan zijn teachings, vind ik. (meer…)
Al tijdens mijn eerste retraite bij hem kwam die boodschap sterk bij me binnen: you are not a drop. Stroom maar mee met de rivier. Met de sangha. Gedraag je niet als een aparte druppel. Met andere woorden: hou je niet afzijdig. Blijf niet op je eiland zitten.
