“Ik weet niet waarover te schrijven,” zuchtte ik.
“Schrijf dan over niet-weten,” zei mijn huisgenoot.
“Ok, goed idee!” ?
Het thema niet-weten leeft enorm bij mij de laatste tijd. Als ik nieuwsberichten lees, artikels, opinies en de vele reacties op sociale media, zie ik zoveel uiteenlopende meningen. En iedereen lijkt overtuigd van zijn eigen gelijk, ook al zijn de beweringen totaal tegenstrijdig. Ik vind het zelf vooral verwarrend en word verdrietig van de polarisatie die ik zie. Zeker in de berichten van vrienden waar haat en agressie in zit. Al begrijp ik goed waar hun woede vandaan komt, de toon van deze berichten doet me terugdeinzen. Ik beslis om niet te reageren en zoek mijn toevlucht in de wijsheid van het niet-weten.
Zijn de maatregelen te streng of niet streng genoeg?
Ik weet het niet.
Zullen we de economische gevolgen nog ooit te boven komen?
Ik weet het niet.
Komt er een vaccin en zal het voor iedereen verplicht worden?
Ik weet het niet.
Is het nieuws betrouwbaar en wat moet ik geloven?
Ik wou dat ik het wist.
Is deze crisis een waarschuwing van de aarde opdat we ons zouden herpakken?
Ik weet het niet.
Pas op, dat betekent niet dat ik over deze zaken geen mening heb. Ik kan een zeer uitgesproken mening hebben over dingen (vraag maar aan mijn huisgenoten!). Het heeft hier thuis ook al voor discussies gezorgd. (meer…)
