Lente. Hoera!
Eindelijk weer uit de startblokken schieten
na het welverdiende vertragen in de winter.
Of… misschien toch niet?
Ik heb er zelf een dubbel gevoel bij.
Een deel in mij is niet klaar om te springen.
Ze wil er helemaal niet terug in vliegen.
De vraag is of ik ernaar durf te luisteren…
Het lichaam roept
De voorbije winter was ontzettend pittig.
Het waren drie maanden vol stress en zorgen.
Ik voel nu, aan het begin van de lente,
dat mijn lichaam hier nog van moet bekomen.
Ze roept de laatste tijd regelmatig:
wacht even, doe maar een versnelling lager.
Ik noem het de energie van de slak in mij.
Een nood aan vertragen, het rustig aan doen.
Geen haast, niets moeten.
Alles op het gemak.
Maar er is nog een ander deel dat aandacht vraagt.
De puppy in mij: enthousiast, wild, bruisend van energie.
Het is dat deel dat er weer helemaal voor wil gaan.
Dat mijn zomeraanbod al lang klaar had willen hebben.
Heel fijn om die energie te voelen.
De gedrevenheid, de drive, de inspiratie.
Niet zo gemakkelijk wel om hen te verzoenen:
de kwispelende puppy en de oververmoeide slak.
Tegenstrijdige energieën
Het wringt soms enorm, die verschillende behoeften.
Die twee tegenstrijdige tempo’s.
Voor de puppy kan het niet snel genoeg gaan,
maar de slak in mij gaat steeds op de rem staan.
De ene wil uit de startblokken schieten.
Het is lente, nieuw begin, let’s go!
De ander heeft rust nodig.
Moet nog bekomen van een woelige winter.
Het voelde de laatste weken als een strijd:
ofwel luister ik naar de slak ofwel naar de puppy.
Totdat ik besefte dat het om twee delen in mij ging
die allebei gehoord en gezien willen worden.
Die allebei bestaansrecht verdienen.
Die hun eigen diepere verlangens hebben.
De zoete smaak van verzoening
“Lieve puppy, lieve slak,
ik zie jullie allebei.
Bedankt om er te zijn
en me te laten weten wat je nodig hebt.
Ik wil jou eren, lieve puppy,
met je enorme drive en enthousiasme.
En ik wil ook jou eren, lieve slak,
omdat je me helpt mijn grenzen te bewaken.”
Het voelt heel liefdevol
om nu naar mijn lichaam te luisteren.
Om mijn grenzen te respecteren
en mezelf tijd te gunnen om te recupereren.
Om de traagheid toe te laten
ook al is er een groot ongeduld in mij.
Want ik weet dat als ik nu gehoor geef aan de slak
ik op termijn weer voluit de puppy-energie kan leven.
~~~
En jij? Herken jij ook verschillende energieën in jezelf?
Welke delen vragen (of roepen) om aandacht?
Ik wens je toe dat je ze allemaal mag erkennen,
je hen mag verwelkomen en ernaar durft luisteren.
Warme lentegroet,
Leni
Leave a reply