Er zijn van die dagen dat ik een heel kort lontje heb. Dat ik weinig kan verdragen. Dat ik snel geïrriteerd ben en me prikkelbaar voel. Heel vervelend – en niet alleen voor mijn omgeving! Pas op, niet dat ik dan loop te foeteren of te schreeuwen, hoor, maar ik ben op die momenten wel iets meer kortaf dan anders.
Eigenlijk geef ik dat niet graag toe, want ik wil dat mensen me zien als een zacht en liefdevol iemand. Als iemand die ‘goed bezig’ is. Die de kunst van mindful in relatie staan helemaal onder de knie heeft. Iemand met een hart dat overstroomt van compassie. Maar de realiteit is vaak anders. Irritatie, boosheid en prikkelbaarheid kunnen heel aanwezig zijn. En misschien, zo denk ik, is dat gewoon normaal. En is altijd liefdevol willen zijn net een gigantische valkuil die de beoefening in de weg zit.
Bevroren boosheid
Er zit een heks in mij. Een bitsige, bazige, boze jonge vrouw. Ze wil altijd haar zin hebben en gelijk krijgen. Ze kan heel negatief en oordelend zijn naar anderen, afbrekend, verwijtend, beschuldigend. Ze is voortdurend boos: op zichzelf, op anderen, soms op alles en iedereen. Ik kan er niet langer omheen, want ze toont zich steeds meer. (meer…)