Ik zal het maar toegeven: in mijn studententijd was ik zwaar verslaafd aan televisie. Ik spendeerde vele uren per dag voor het scherm. Series als Friends of Sex and the City stonden op repeat, totdat ik de dialogen uit mijn hoofd kende. Soms bleef ik bingewatchen tot laat in de nacht en lukte het me maar moeilijk om op de uitknop te drukken. ‘Nog eentje, en dan ga ik slapen.’ Later werd deze verslaving vervangen door internet en sociale media. Werd het bingewatchen ingeruild voor urenlang mindless scrollen. Herken je dat?
De Vasten is voor mij steeds een reset-moment om mijn consumptiegewoontes onder de loep te nemen, en te kijken waar ik zes weken lang meer bewustzijn in wil brengen. Omdat ik mezelf niet wil verliezen in overmatig consumeren. Omdat ik liever niet als een zombie voor een scherm wil zitten. Been there, done that!
Pas op, ik kan zeker ook genieten van een gezellig filmavondje, lekker languit op de zetel. Er is op zich niets mis met scrollen op Facebook of naar Netflix kijken. Het kan heel ontspannend zijn, of inspirerend. Mindful consumeren gaat niet zozeer over goed of fout, maar over de manier waarop ik het doe. Brengt het me werkelijk vreugde en vervulling, of verlies ik mezelf in het zoeken naar afleiding?
Entertainment in tijden van eenzaamheid
In de traditie van Thich Nhat Hanh staat mindful consumeren erg centraal. Om meer bewustzijn te brengen in wat we eten, lezen, kijken en luisteren. En meer mindful om te gaan met wat we ons bewustzijn binnenlaten. Waar ik deze Vasten vooral op wil focussen, is deze zin uit de vijf aandachtsoefeningen van Plum Village:
I vow not to cover up my loneliness
by losing myself in consumption.
Ik wil gevoelens van eenzaamheid niet onderdrukken
door me te verliezen in overmatig consumeren.
Hoe vaak heb ik Thich Nhat Hanh dit niet horen zeggen in zijn dharma talks! Dat we de neiging hebben om van onszelf weg te vluchten. Dat we weglopen van ons lijden en voortdurend de leegte proberen opvullen met consumeren. Door een boek te lezen. Mails te checken. Een film of serie te kijken. Een gesprek te voeren. De manieren waarop we van onszelf wegvluchten zijn eindeloos. (meer…)
