Ik weet niet hoe het bij jou zit, maar als ik niet oplet, beland ik al snel in een zwaarmoedige modus. Ik focus nogal gemakkelijk op moeilijke of pijnlijke dingen. Op allerlei emoties die onder de oppervlakte leven, op oude kwetsuren, onverwerkte trauma’s. Op dingen die kunnen misgaan of waar ik me zorgen over maak. Gevoelens van onzekerheid, minderwaardigheid of verlatingsangst. Om van de wereldproblemen nog maar te zwijgen (!).
Die focus op wat moeilijk is, heeft zeker een positieve kant. Het betekent dat ik niet zomaar wegloop van mijn lijden. Dat ik bereid ben het onder ogen te zien. Een ware heldendaad, als je het mij vraagt! Maar er zit ook een enorme valkuil in: soms kan ik verdrinken in de pijn en heb ik geen oog meer voor de rest. Dan wordt het erg zwaar om dragen… Heb jij dat ook wel eens?
Balans vinden is hierin de sleutel voor mij. Een overdreven focus op moeilijke emoties is niet heilzaam. Maar ontkennen dat er pijn is ook niet. Dat werkt alleen maar averechts. Het is, zoals steeds, zoeken naar een middenweg.
Ik deel hieronder graag enkele dingen die mij helpen om weer in balans te komen. Om lichtheid en vreugde toe te laten wanneer ik neig te verdrinken in het lijden. Een evenwichtsoefening voor het leven…
(meer…)
Onlangs polste ik op Facebook wat mensen zichzelf toewensen in het nieuwe jaar. Weet je wat de meest voorkomende reactie was? Met stip op één: meer rust. Rust in het hoofd en in het lichaam. Innerlijke rust. Heel herkenbaar. Maar toen bedacht ik me: als we allemaal erg verlangen naar rust, waarom is het dan zo moeilijk om rust te vinden? Waarom lijkt het ons zo vaak te ontglippen? En hoe kunnen we meer rust voor onszelf creëren in de dagelijkse drukte, om lichaam en geest even te resetten?
Ik weet het. Normaal zeggen we: mens, erger je niet. Daar zit natuurlijk ook iets in. Het is helemaal niet leuk om je te ergeren. Soms kunnen we ons erin verliezen en vanuit een grumpy bril naar de wereld kijken. Zwartgallig. Het halfvol glas enzo.