Ik ben nu een week terug van mijn retraite in Plum Village.
De helende vibes zinderen nog na 😊
Ik voel me opgeladen en heel erg gevoed.
Ik voel me meer thuis in mezelf, stevig en gegrond.
Ben ik heel dankbaar voor.
Opnieuw heeft de eenvoud van de beoefening me getroffen.
Hoe simpel het eigenlijk is.
En tegelijk hoe f*cking moeilijk soms!
Het doet me denken aan één van mijn favoriete zenverhaaltjes.
Misschien ken je het wel:
Een jonge monnik vroeg zijn meester hoe het kwam dat hij altijd zo gelukkig was. Wat was toch het geheim van zijn geluk?
De leraar antwoordde:
“Ik zit, ik eet, ik wandel.”
De jonge monnik begreep het niet. Hij deed al die dingen ook en toch was hij niet gelukkig.
De meester merkte de verwarring op bij zijn jonge student en voegde eraan toe:
“Als ik zit, zit ik.
Als ik eet, eet ik.
Als ik wandel, wandel ik.”
Dit illustreert heel mooi de essentie van de beoefening voor mij.
Het belang van de dingen met aandacht doen. (meer…)
teeds bewust zijn van wat je doet. Wat je denkt. Wat je voelt. Stilstaan bij wat je ervaart. Met aandacht je tanden poetsen, douchen, eten, wandelen. Mindful spreken en luisteren. Poeh! Soms is het veel gemakkelijker om niet stil te staan. Veel leuker om gewoon door te gaan en je eigen ding te doen.
