Ode aan het vuur in elke vrouw

Ik zie jou, wijze vrouw.
Hoe vaak je jezelf inhoudt.
Hoe je je woorden inslikt.
Hoe vaak je je klein houdt.

Ik zie jou, moedige vrouw.
Hoe je verlangt naar echtheid,
naar diepgang.
Hoe je worstelt met jezelf,
met oude overtuigingen,
vaak onbewust.

‘Ik ben niet belangrijk.’

‘Mijn stem doet er niet toe.’

‘Ik heb niks te zeggen.’

‘Het is beter als ik zwijg.’

Hoe spannend je het soms vindt om te spreken.
Hoe beangstigend het is om je waarheid te uiten.
Hoe moeilijk die momenten kunnen zijn
als je de moed bijeenraapt om het toch te doen,
en het dan niet goed ontvangen wordt.
Niet onthaald wordt, niet gewaardeerd.
Weggewoven wordt, geminimaliseerd.

(c) Lucy Campbell

Ik zie jou, gevoelige vrouw.
Hoe je je aanpast.
Hoe je je probeert te schikken
in wat de maatschappij van je vraagt.
Hoe je moet zijn als vrouw.
Wat het is om een goede vrouw,
een goed meisje te zijn.

Een braaf meisje.
Inschikkelijk. Gehoorzaam.
Met weinig behoeften.
Niet te luid.
VOORAL niet te luid.
Vooral niet te wild.
Op de achtergrond.
Ondersteunend. Onzichtbaar.

Ik zie jou, lieve vrouw.
Hoe je probeert goed te doen voor iedereen.
Hoe je je eigen behoeften aan de kant zet
om voor anderen te zorgen.

Hoe je jezelf soms wegcijfert.
Hoe je misschien bent gaan geloven
dat de behoeften van anderen
belangrijker zijn dan die van jou.

Hoe je denkt dat het jouw rol is
om vooral te zorgen dat
iedereen rondom jou het goed heeft.

Misschien voel je je vaak tekortschieten.
Misschien voel je je soms uitgeput of uitgeblust.
Misschien voel je onderhuids een frustratie,
een verlangen naar meer ruimte voor jezelf.

Misschien ervaar je ook dat het tijd is.
Misschien ontwaakt er stilaan iets in jou
dat protesteert en rebelleert.
Misschien ervaar je
net zoals vele, VELE andere vrouwen
dat je het zo niet langer wil.

(c) Lucy Campbell

Stilaan ontluikt er een nieuw verhaal.
We staan aan het begin van iets nieuws.

Een wereld waarin je als vrouw
mag openbloeien, mag stralen.
Waarin je je waarde mag leven
en je je waarheid mag spreken.
Ongecensureerd. Ongegeneerd.

De wereld heeft nood aan jouw stem.
De wereld heeft nood aan jouw unieke bijdrage.
De wereld heeft nood aan jouw eigenwaarde,
jouw innerlijke toestemming om helemaal te mogen zijn.
Om jezelf te durven tonen aan de wereld.
Om van je te laten horen.

Om uit het keurslijf te breken
van je klein houden, stil houden.
Om de cirkel te doorbreken
van eeuwenlange minderwaardigheid.

Om meer en meer te leven
vanuit een diep besef
hoe kostbaar je bent als vrouw.

Om eindelijk je kracht te leven.
Om je wilde natuur te durven leven.
Om je vuur te delen met de wereld.

Want het is tijd.
Het is nodig.

—
Deze tekst schreef ik naar aanleiding van internationale vrouwendag op 8 maart 2023.
Opdat de collectieve patronen van onderdrukking en minderwaardigheid niet langer onbewust blijven,
en vrouwen mogen herverbinden met hun innerlijke kracht, wijsheid, intuïtie en ontembaarheid.

Liever een voorgelezen versie? Die vind je hier op mijn YouTubekanaal!