Ik zal het maar toegeven: ik ben geen expert in gelukkig zijn. Helemaal niet. Ik zou wel willen, hoor. Elke dag glimlachend wakker worden, dankbaar voor alweer een nieuwe dag, blij dat ik leef. Dat zou fantastisch zijn. Maar in realiteit ervaar ik geregeld zwaarmoedigheid, verdriet, eenzaamheid, rouw, verlatingsangst, onzekerheid, noem maar op. Ik huppel niet fluitend door het leven.
Pas op, sommige dagen dan weer wel. Ik wil me hier zeker niet afschilderen als een neerslachtige mopperpot. Dat beeld klopt ook niet. Er zit veel vreugde in mij. Maar ook veel pijn. En dat laatste is niet altijd zo gemakkelijk te navigeren.
(c) Pexels
Onlangs beleefde ik bijvoorbeeld een zeer donker weekend. Niet zozeer omdat de dagen steeds korter worden en het buiten vroeg donker is, maar vooral door mijn innerlijk weerbericht. Ik kreeg een emotionele golf over me heen die zomaar uit het niets kwam. In alle hevigheid kwamen stukjes onverwerkt verdriet aan de oppervlakte. Mijn innerlijk kind was erg overstuur en ik kreeg haar niet gekalmeerd, wat ik ook probeerde. Zeer intens. En zeer onverwacht.
Achteraf bekeken was het wel interessant om te zien hoe mijn geest hiermee omging. Ik kreeg voortdurend adviezen om mijn oren geslagen over wat ik moest doen:
“Hou u sterk, Leni, laat aan niemand iets merken.”
“Trek u terug op uw kamer tot het over is.”
“Vraag hulp, blijf er niet alleen mee zitten. Durf uitreiken.”
“Probeer eens een meditatie, dan gaat het vast over.”
“Laat het los, zet uw zinnen op iets anders.”
Al die adviezen, besef ik nu – hoe goedbedoeld ook – waren paniekerige pogingen om mij uit die situatie te halen. Om vooral niet overstuur te hoeven zijn. Niet angstig, verdrietig, onzeker, verloren. Het is zo ontzettend onaangenaam om in zo’n emotionele storm te zitten, dat er automatisch allerlei oplossingen opkomen. Opdat de storm maar zo snel mogelijk over is. Heel begrijpelijk, natuurlijk. Heel ons systeem is erop gericht om pijn te vermijden en plezier te zoeken, net zoals alle andere zoogdieren. We zijn erop gericht om gelukkig te willen zijn. Heel menselijk. Maar het is ook een valkuil.
Op het moment zelf had ik het niet helemaal door, maar als ik er nu op terugkijk, weet ik dat al mijn pogingen om voor mezelf te zorgen één ding gemeen hadden, als een soort onderhuidse mantra:
Ik wil dit niet voelen.
Laat het aub NU stoppen.
Mijn hele systeem was in verzet tegen wat ik ervaarde. Mijn geest zocht verwoed naar een uitweg. En als ik er nu op terugkijk, denk ik dat dit verzet net het moeilijkste was aan de situatie. Want hoe meer ik me verzet tegen wat er gebeurt, hoe pijnlijker het wordt. Hoe meer ik probeer te ontsnappen uit mijn huidige ervaring, hoe meer ik van mezelf ben verwijderd. Hoe meer mijn geest allerlei oplossingen zit te bedenken, hoe meer ik me verloren voel.
Dus misschien was mijn verzet tegen wat er gebeurde wel pijnlijker dan de emotionele golf op zich. Misschien was ervan willen weglopen erger dan de eenzaamheid of het verdriet. Ik vermoed dat het voortdurend (onbewust) proberen zoeken naar oplossingen, de situatie alleen maar verergerde. Vanuit een subtiele boodschap aan mezelf: “Dit is niet oké. Los het op”.
(c) Unsplash
Mijn intentie voor de volgende keer dat ik me fragiel voel, overstuur of neerslachtig, is om dichtbij mezelf te blijven. Met grootmoederlijke zachtheid. Mezelf de toestemming geven om alles te mogen ervaren. Mezelf eraan herinneren dat mijn tranen welkom zijn. Dat mijn innerlijk kind mag huilen, stampen, roepen, bevriezen. Dat dat niet betekent dat ik verkeerd bezig ben. Dat ik niets fout doe. Dat ik te weinig mediteer, bijvoorbeeld, of niet sterk of volwassen genoeg ben.
Ik wens ons allemaal toe dat we dichtbij onszelf mogen blijven op die momenten dat we onze eigen aanwezigheid het meest nodig hebben. Dat we hulp durven vragen als wat we ervaren ondraaglijk voelt. En dat we ook voor anderen die liefdevolle aanwezigheid mogen zijn wanneer zij het nodig hebben.
Van harte,
Leni
—
PS: Wil jij ook graag liefdevolle aandacht ontwikkelen, voor jezelf en anderen? Wil je meer mindful leren omgaan met emoties? Ontdek hier hoe ik jou daarbij kan helpen!
Leave a reply