Als je worstelt met jezelf ~ Het medicijn van radicale acceptatie

De voorbije maanden waren voor mij best pittig.
Uitputting, eenzaamheid, moedeloosheid, …

Meer en meer kan ik mijn eigen aandeel zien
in hoe ik de pijn vergroot of net kan verzachten.

Zoals de Boeddha eeuwen geleden al zei:
pijn is onvermijdelijk, lijden is optioneel.

Hij leerde ons dat we vaak onnodig lijden
en dat we dat ook weer kunnen afleren.

Miss misery

Toen ik me bij momenten heel uitgeput voelde,
worstelde ik met het feit dat ik het zo was.
Eigenlijk had ik er onbewust een oordeel over.

“Ik zou toch niet zo uitgeput mogen zijn.
Ik zou meer energie moeten hebben.

Ik zou deze situatie beter moeten aankunnen.
Ik zou toch moeten kunnen blijven functioneren.”

Het oordeel dat erop zat, maakte het veel erger.
De vermoeidheid op zich was nog te verdragen,
maar het verzet ertegen creëerde meer miserie.

De cirkel van zelfafwijzing

Het probleem is dus niet zozeer je ervaart,
maar wat je ervan vindt.

Dat zei de Boeddha duizenden jaren geleden al
en dat kunnen we nu opnieuw beseffen.

Het in strijd zijn met wat er is,
is nog pijnlijker dan het gevoel zelf.

Het oordeel dat je erover hebt,
zorgt ervoor dat je nog meer afziet.

“Het is niet oké.”
“Dit zou er niet mogen zijn.”

“Het moet anders.”
“Ik mag me zo niet voelen.”

Dat is lijden.

Ik lijd niet omdat ik uitgeput ben,
eenzaam, moedeloos of verdrietig.
Maar omdat ik dat niet wil voelen.

Ik ben er zeker van dat je dit herkent.
Ik vertel hier helemaal niets nieuws.

Maar hoe kan je er dan mee omgaan?
Hoe de cirkel van zelfafwijzing doorbreken?

Het einde van het lijden

De uitnodiging (en de uitdaging)
is om dit patroon te leren zien.

Je kan het verzet mild erkennen.
Je bewust worden van de weerstand.

Soms uit het zich misschien in afleiding zoeken.
Soms in jezelf veroordelen of het proberen oplossen.

Kan je dan aanwezig blijven bij wat je voelt,
zonder erover te oordelen of het te willen veranderen?

Kan je ruimte maken voor wat je ervaart
zonder er iets van te vinden of het te hoeven fixen?

Dan kan je eindelijk thuiskomen waar je nu bent
en proeven van zachtheid en diepe zelfaanvaarding.

Het medicijn ervaren van radicale acceptatie en zelfliefde:
voor mij het meest helende in de beoefening.