‘Dan zijn we uitgepraat!’ zei mijn moeder
en ze gooide de telefoon neer.
Toen barstte ze in tranen uit.
Hoe vaak heb ik dat patroon gezien:
dat mijn moeder vastliep in communicatie
en zich dan terugtrok uit de verbinding.
In haarzelf lopen mokken en klagen.
Verzanden in de slachtofferrol.
Met diepe eenzaamheid tot gevolg.
Dit patroon zie ik ook duidelijk in mezelf.
Gelukkig heb ik het steeds sneller door
en leer ik er nu anders mee omgaan.
… Al blijft het een oefening!
Het goede voorbeeld?
Ik heb nooit kunnen zien hoe mijn moeder
op een rustige manier voor zichzelf opkwam.
Meestal ging het gepaard met drama en tranen.
Ik heb nooit kunnen zien dat mijn moeder
in de kracht van haar boosheid ging staan
en van daaruit een helder verzoek zou doen.
Ik heb niet kunnen zien dat ze communiceerde
vanuit openheid en wederzijds respect.
In plaats daarvan leek het vaak een strijd.
Zo dankbaar ben ik dan ook voor de vele leraren
die mindful en verbindend communiceren voorleven.
Die een weg tonen uit conflict, spanning en eenzaamheid.
(c) Pexels
Breaking the cycle
Stilaan leer ik dat boosheid mijn bondgenoot is
die me brengt bij mijn verwaarloosde behoeften.
En dat mijn behoeften legitiem zijn en geen last (!).
Stilaan leer ik dat ik boosheid niet hoef op te kroppen
en verwijten niet enkel onderhuids moet laten leven,
maar dat ze in verbinding gebracht kunnen worden.
(Hoe spannend en onwennig dat soms ook is,
maar zo helend als het goed ontvangen wordt.)
Stilaan leer ik dat het mogelijk is
om eerst mijn gekwetste kind te erkennen
en dan vanuit mijn volwassen zelf te spreken.
Stilaan leer ik te vragen om wat ik nodig heb
en durf ik een concreet verzoek te doen,
terwijl ik ook vrede heb met een ‘nee’.
Zo breek ik de cirkel van verwijten en afstandelijkheid.
Van klagen, mopperen, mezelf wentelen in stilzwijgen.
En ontstaat er meer innerlijke ruimte en keuzevrijheid.
Voorbij de verwijten
Wellicht heb jij dit ook niet geleerd:
hoe open en eerlijk te communiceren
op een verbindende, geweldloze manier.
Het is zo empowerend om dat te doen.
Om niet met verwijten te blijven zitten in je maag.
Om niet steeds onderhuidse spanning te hoeven voelen.
Gelukkig kan je leren mindful communiceren.
Om meer vanuit je hart te luisteren en te spreken.
Om zo meer gehoord te worden en je verbonden te voelen.
Leave a reply