Er is een tijd om er volledig te staan
en een tijd om horizontaal te gaan.
Er is een tijd om vrijuit te geven
en een tijd om te mogen ontvangen.
Er is een tijd om volle vaart vooruit te gaan
en een tijd om op de rem te gaan staan.
Er is een tijd om te werken
en een tijd om een pauze te nemen.
Er is een tijd om productief te zijn
en een tijd om uit te rusten.
Voor mij is nu de tijd om te rusten gekomen.
Om mezelf dat te ongegeneerd mogen gunnen.
Om het niet eerst te moeten verdienen.
Om niet eerst nog harder te moeten werken.
Om niet eerst nog meer te moeten geven.
Om niet eerst nog meer bereikt te moeten hebben.
Het ongemak en schuldgevoel neem ik er graag bij.
Dat zijn slechts oude conditioneringen die zich tonen
“Rusten is zwak.”
“Nietsdoen is tijdverlies.”
En andere onzin.
Meer en meer groeit het besef in mij dat rust een basisbehoefte is
en er niets mis is met mijn lichaam om rust nodig te hebben.
Ik herhaal: er is niets mis met mijn lichaam
als het aangeeft (nog) meer te willen rusten.
En het voelt zo liefdevol om te luisteren
naar wat mijn lichaam nu nodig heeft.
‘Eindelijk!’, lijkt mijn lichaam te fluisteren,
als ik ongegeneerd in de hangmat plaatsneem.
Heerlijk om te leven op het ritme van mijn lichaam
en haar niet langer te blijven forceren.
Om tijdens de vakantie geen alarm te zetten
en op te staan wanneer mijn lichaam uitgerust is.
(Of wanneer mijn kat me wakker maakt om 5u 🙈)
Om mijn agenda niet te vol te plannen
en ruimte te laten voor lege dagen.
Om alle projecten en to do’s te laten
en even niet in werkmodus te hoeven zijn.
En jij? Waar heb jij deze zomer behoefte aan?
Bruis je van de energie en daadkracht,
of heb je ook nood aan rust en nietsdoen?
Kan je jezelf ont-moeten waar je nu bent
en jezelf resoluut geven wat je nodig hebt?
Ik hoop dat jij ook mag proeven van de vreugde
die leven op jouw natuurlijk ritme kan brengen.
Ik wens je van harte een deugddoende zomer toe!
Liefs,
Leni
Leave a reply