De laatste weken voel ik me nogal overprikkeld.
Er zit veel stress in mijn lijf en ik sta minder in contact met mezelf.
Met mijn lichaam, mijn gevoelens en verlangens.
Je kent het misschien wel?
Dat is ook niet zo raar, want mijn verhuis komt eraan.
Binnen enkele weken zal ik verhuisd zijn,
al weet ik nog niet precies naar waar 🙈
Het woord spannend is hier een understatement!
Stress, Leni? Maar jij mediteert toch?
Dan heb je daar toch geen last meer van?
Ik hoor het jou al denken 😉
Natuurlijk ervaar ik ook stress.
Zeker in deze onzekere tijden.
De vraag is vooral hoe ik ermee omga…
Mijn geest gaat heel snel naar wat er nog allemaal moet gebeuren.
De doe-modus is heel erg aanwezig de laatste tijd.
Ik merk het op en laat me er niet voortdurend door meenemen.
En dat is niet zo gemakkelijk, want:
Hoe hoger de stress,
Hoe sterker de automatische piloot.
Yep! Dat wordt me de laatste weken zeer duidelijk…
Mediteren helpt wel om mezelf weer terug te vinden.
Contact maken met mijn lichaam, zitten en ademen.
Een baken van rust in de onrust.
Niet dat ik dan geen stress meer heb,
steeds kalm en rustig blijf,
dag in dag uit Zen ben.
Maar ik kan wel de stress en spanning erkennen.
De gedachtetrein zien als hij weer voorbijraast.
En geduld hebben met mezelf als ik overprikkeld ben.
Mijn beoefening is om steeds opnieuw thuis te komen in de adem.
Bij mijn lichaam als ankerpunt dat er altijd is.
No matter what.
Laten we even drie keer ademen samen:
In… Uit…
De schouders ontspannen.
In… Uit…
Het hele lichaam voelen.
In… Uit…
Zachtjes glimlachen.
Doet toch deugd, hè?
Zachte herfstgroet,
Leni
—
PS: Wil je ook graag meer in contact staan met jezelf? Thuiskomen hier en nu? Ik help je hier graag bij! Zowel individueel als in groep.
Leave a reply