Als je je begeeft op het spirituele pad – hoe dat er voor jou ook precies uitziet – ben je vertrokken op een reis naar meer bewustzijn. Voor mij is dat al vele jaren het pad van mindfulness en meditatie. Omdat er erg veel misverstanden over bestaan, deel ik hier graag enkele tekenen van spirituele groei die ik (soms) zelf ervaar. Want hoe weet je in ’s hemelsnaam of je op de goede weg bent? De belangrijkste graadmeter voor mij is dat onze beoefening een positieve invloed heeft op ons dagelijks leven, ons zelfbeeld en onze relaties. Waarom zouden we er anders tijd in steken?
Benieuwd of je je herkent in de volgende dingen:
1. Je neemt dingen minder persoonlijk
Als je buurman kortaf is, je vriend niet terugbelt of iemand je verjaardag vergeet: het kan vervelend zijn of pijn doen, maar iets in jou weet dat het niet per se persoonlijk is. Je hoeft het niet groter te maken dan het is.
Als het toch persoonlijk binnenkomt, ben je je gewaar van het feit dat dit jou persoonlijk raakt. Je staat stil bij wat het allemaal met jou doet. Je pauzeert vooraleer je reageert. Er is meer ruimte tussen wat er gebeurt en jouw reactie erop.
~~~ Spirituele groei betekent niet: ik laat me niet meer raken door dingen. Ik moet altijd Zen zijn.
~~~ Maar wel: ik ga bewuster om met mijn reacties op de dingen. Ik probeer ervoor te zorgen dat ik niet zomaar word meegezogen in mijn eigen drama-verhalen.
2. Je kent je eigen grenzen en durft ze te uiten
Door de beoefening ben je meer in contact met jezelf, je lichaam, je gedachten en gevoelens. Je voelt dan ook je grenzen duidelijker aan en je probeert ze te respecteren.
Je erkent dat je tijd en energie beperkt zijn en je er dus niet altijd voor iedereen kan zijn. Ook al vind je het soms moeilijk om ‘nee’ te zeggen, je weet dat je jezelf en de ander er een groter plezier mee doet als je je grenzen respecteert. Je laat je niet tegenhouden door schuldgevoelens of overtuigingen als ‘Ik mag pas rusten als al het werk gedaan is’ of ‘Anderen gaan voor’.
~~~ Spirituele groei betekent niet: ik moet er altijd en overal kunnen zijn voor anderen vanuit een grenzeloze dienstbaarheid.
~~~ Maar wel: ik weet dat als ik goed voor mezelf zorg, ik ook veel meer te bieden heb aan anderen. Voor mezelf zorgen is dus niet egocentrisch, maar een vorm van dienstbaarheid aan het grotere geheel.
3. Je gedachten hebben je minder in de ban
Je leert je gedachten beter kennen en bent er minder mee vervlochten. Je krijgt meer inzicht in je eigen gedachten en denkpatronen.
Je hebt in de gaten dat jouw subjectieve percepties niet altijd waar zijn, wat zorgt voor iets meer ruimte rond je gedachten en voor minder reactiviteit.
Je kan de eindeloze stroom van kritische of pijnlijke gedachten gadeslaan zonder erin mee te gaan. Je kiest ervoor welke soort gedachten je aandacht geeft en welke je niet langer wil voeden.
Je kan bij tijden wat afstand nemen van je denken, waardoor je visies en opinies minder dwingend worden en je meer openstaat voor anderen.
~~~ Spirituele groei betekent niet: ik mag geen uitgesproken mening meer hebben. Mijn (belemmerende) gedachten moeten verdwijnen.
~~~ Maar wel: ik kan mijn gedachten erkennen als gedachten die niet noodzakelijk de waarheid zijn. Ik leer bewuster kiezen welke gedachten ik wil volgen en welke niet. (Een levenslange oefening!)
4. Je sluit meer en meer vriendschap met je emoties
Gevoelens zijn niet langer beangstigend of bedreigend. Je geeft ze bestaansrecht en leert ze bevrienden. In plaats van ze te onderdrukken of te negeren, ben je je steeds meer bewust van je emoties.
Je weet dat gevoelens hebben menselijk is en je er niet boven hoeft te staan als een soort onaantastbaar opperwezen.
Je leert het innerlijk landschap van je gevoelens beter kennen en staat open voor het hele kleurenpalet. Op die manier kan je ook gemakkelijker ruimte maken voor de emotionele wervelwinden bij anderen.
~~~ Spirituele groei betekent niet: ik moet elke dag vrolijk uit bed springen, me altijd goed voelen en door het leven huppelen, zelfs in moeilijke omstandigheden.
~~~ Maar wel: ik weet dat emoties komen en gaan en ik wil ze verwelkomen zoals ze zijn. Ik hoef ze niet te overdramatiseren, maar ook niet te onderdrukken of steeds te proberen controleren.
5. Je neemt de verantwoordelijkheid voor je leven
Je weet dat het leven eindig is en dat inzicht beïnvloedt je dagelijkse keuzes en handelingen. Je kiest ervoor om in het leven te staan volgens jouw waarden, intentie en visie voor de wereld.
Ook al weet je dat wat je denkt en doet erg wordt gekleurd en beïnvloed door dingen van buitenaf, zoals je familie, vrienden en de maatschappij, toch kan je steeds helderder zien welke keuzes echt bij jou passen en welke niet.
Je leert meer en meer te ont-moeten: je ziet wanneer onbewuste ‘moetens’ opkomen en ervaart meer keuzevrijheid om er al dan niet naar te handelen.
~~~ Spirituele groei betekent niet: ik moet me losmaken van de maatschappij en allerlei onbewuste overtuigingen die ik heb meegekregen. Alleen dan kan ik echt vrij zijn.
~~~ Maar wel: ik weet dat ik diep verbonden ben met de omgeving waarin ik leef en ik allerlei collectieve waarden, normen en ideeën in mezelf meedraag. Ik probeer me meer en meer bewust te zijn van deze conditioneringen, zodat ik zelf kan kiezen wat ik echt belangrijk vind in het leven.
Zo. Dit zijn 5 vruchten van de beoefening die ik zie in mijn dagelijks leven. Herken jij ze ook (of enkele)? Kan je er nog meer opsommen? Ik lees het graag!
Van harte,
Leni
PS: Wil jij ook vrijer in het leven staan en je mindfulness beoefening verder verdiepen? Ik ondersteun jou graag in je meditatiepraktijk. Klik hier voor de kalender of ontdek hier mijn individueel aanbod.
4 Comments
Heel mooi Leni. Inderdaad een terechte vraag: hoe weten we dat we vooruitgang maken? Ook een vraag die niet zo dikwijls gesteld wordt. Ze komt wel terug in de klassieke tekst over lojong: training van de geest in 7 punten. De belangrijkste maatstaf van vooruitgang is hier het verminderen van ons vasthouden aan het ego. Dit komt ook mooi naar voren in jouw punten 1 en 3.
Verder is volgens deze tekst een teken van vooruitgang als we vreugde , rust en focus kunnen bewaren in moeilijke omstandigheden. Vriendschap sluiten met je emoties sluit daar goed bij aan. Jouw 5de punt over verantwoordelijkheid nemen vind ik een heel waardevolle toevoeging. We zijn inderdaad geen eilanden. Wat we denken en doen vindt zijn weg in de wereld. We maken er best iets positiefs van.
Alle goeds, Koen.
Dank je we, Koen, voor je bespiegelingen. Heel boeiend!
Ik kende de tekst over lojong eerlijk gezegd niet. Wel fijn om te weten dat mijn persoonlijke inzichten min of meer overeen komen met deze klassieke tekst (Mijn ego is opgelucht ;-)).
Ik ben ook benieuwd naar jouw eigen ervaringen. Welke punten herken jij zelf het meest in je dagelijks leven? Voel je vrij om daar ook iets over te delen als je wil.
Van harte,
Leni
boeiend leni!
’t mooie is het paradoxale
om te veranderen behoor je eerst te accepteren, om te accepteren behoor je je eigen dialoog te veranderen
heel moeilijk dat paradoxale, en verwarrend. dan kan je denken verlicht te zijn terwijl je eigenlijk veel onderdrukt of jeneigen grenzen niet respecteert.
maar eenmaal dat je dat door hebt is ’t spelen met die balans minder een hel, of klus, maar kan ’t soms echt gewoon een spel zijn
Ik ben impêrfect en dat is perfect, ik ben perfect en dat is imperfect om altijd perfect te (willen) zijn. zonder wrijving geen groei, volmaaktheid is de dood of volkomen stilstand. het leven is dus vol imperfecties anders stond alles stil. Imperfect = perfect
Ik ontdek nu pas je reactie, Luka. Dank je wel!
Fijn dat je het trainen van de geest als een spel kan ervaren. Het kan anders inderdaad een hele opdracht of klus zijn!
Wat je schrijft, doet me denken aan een mooie quote van Rumi:
Beyond right and wrong, there is a field.
I’ll meet you there.
Warme lentegroet,
Leni