Een online retraite: Plum Village vibes in mijn eigen huiskamer!
Drie dagen geen nieuws volgen.
Drie dagen niks doen.
Drie dagen alle input op pauze zetten.
Ademruimte.
De eerste dag voelde het onwennig, onrustig.
De tweede dag kwam ik veel vermoeidheid tegen.
De derde dag kon ik me overgeven aan gewoon Zijn.
Mijn systeem kon zich ontspannen.
Ik genoot ervan om languit in de tuin te liggen,
naar de bloemen te kijken, naar onze kat, zelfs naar de insecten.
Ik ontdekte dat het beestje dat ik al talloze keren gezien had in onze tuin
eigenlijk een bijzonder mooie tekening op zijn rugje droeg.
Het deed me denken aan een masker van een inheemse stam.
Hoe wonderlijk is de natuur toch!
Geboeid keek ik hoe het kleine wezentje zich een weg baande over mijn deken.
Later zou ik te weten komen dat het om een vuurwants ging.
Toen ik dichterbij kwam om hem beter te kunnen zien, bleef hij muisstil staan.
Ik vermoed dat hij bang van me was. Maar algauw marcheerde hij lustig verder.
Hij zal begrepen hebben dat ik hem geen kwaad wou doen
en ik enkel zijn prachtige kleuren wilde bewonderen.
Dit was voor mij het mooiste geschenk van de retraite:
in mijn eigen tuin kan ik het schouwspel van de natuur gadeslaan.
Ik hoef er niet voor de bergen in te trekken.
Ik hoef niet eerst een tiendaagse stille retraite te volgen
om de schoonheid van de natuur te kunnen appreciëren.
Ik hoef er alleen maar voor te vertragen en stil te worden vanbinnen.
Vaak ben ik te druk bezig met andere dingen om de schoonheid op te merken.
Ik lees een boek, ben in gesprek of met mijn telefoon in de weer.
Maar tijdens de retraite was mijn aandacht onverdeeld gefocust.
Ik keek als voor het eerst naar onze tuin
en de bloemen en beestjes die er wonen.
Ik zag dingen die ik anders niet zag.
De tuin is altijd beschikbaar voor mij.
Maar ben ik beschikbaar voor de tuin?
Mondmaskergekte
De voortdurende blootstelling aan ‘Corona-nieuws’ vind ik heel stresserend,
ook al probeer ik er mindful mee om te gaan en de hoeveelheid nieuws te beperken.
Alle artikels die me om de oren worden geslagen, vol tegenstrijdige informatie,
zijn verwarrend en zorgwekkend. Ze creëren (onbewust en onderhuids) veel stress.
Ik kan iedereen een nieuwsdieet van harte aanraden.
Al is het maar voor een paar dagen – of een paar uren.
Zodat je je blik kan richten op andere dingen.
Even het perspectief verruimen.
Want het leven is meer dan mondmaskers alleen.
De bloemen buiten blijven bloeien.
Tomaten worden stilaan oogstrijp.
Insecten spreiden hun kleuren tentoon.
De bomen geven ons hun schaduw.
Als we hier oog voor blijven hebben,
brengen we meer rust in ons systeem,
meer balans in onze geest.
Een verademing in dit turbulente tijdperk waarin we ons bevinden.
Stay safe.
Stay sane.
Liefs,
Leni
Leave a reply