Je weet het of je weet het niet, maar de vasten is alweer een tijdje bezig. Net als in 2012 en 2013 experimenteer ik ook dit jaar met internetloosheid. Of probeer ik tenminste meer driedimensioneel te leven. En besef ik net als voordien hoe ontzettend verknocht ik ben aan mijn laptop. Alle goede intenties ten spijt: het blijft zwoegen. Vallen en opstaan. Opnieuw en opnieuw. *Zucht!* 🙂
Ik had nochtans gehoopt dat ik na de winterretraite in Plum Village van mijn verslaving verlost zou zijn. Helaas: zelfs drie maanden zonder computer waren niet voldoende om me te bevrijden van deze dwingende digitale dorst. Ontnuchterend. Frustrerend. Maar ik weet gelukkig dat ik niet de enige ben. Misschien heb jij, lieve lezer, er ook soms last van. Misschien zijn we zelfs als maatschappij een beetje de pedalen aan het verliezen. Steeds maar surfend op het web, op de wifigolven van de tomeloze informatiestroom, hunkerend naar… ja, naar wat eigenlijk? Verbondenheid? Bevestiging? Afleiding? Een combinatie van dat alles?
Nieuwjaar in Plum Village
In Plum Village gaf Thich Nhat Hanh ons een leuk zinnetje om mee te oefenen: New Year, New Me. Eerst vond ik het eerlijk gezegd maar niks. Het feit dat ik iemand nieuw zou moeten worden, riep weerstand in me op. Iets in mij protesteerde tegen het idee van verandering, het moeten groeien, moeten evolueren. Mijn focus was net om mezelf te aanvaarden precies zoals ik ben. Om niemand anders te hoeven zijn. En dan beweerde Thay dat we een nieuw mens moesten worden. Very confusing!
Toch ben ik mettertijd van dat zinnetje gaan houden. ‘New year, New Me’ geeft me een gevoel van vrijheid, van kunnen losbreken uit oude patronen. Het vermogen hebben om te veranderen, om vrij te worden. In dit nieuwe jaar kan ik beslissen om dingen anders aan te pakken. Om niet langer te doen wat ik altijd al doe. Om anders te reageren. Mijn automatische piloot te herkennen zonder erin vast te zitten. Door bijvoorbeeld te kiezen voor liefde in plaats van kritiek, moed in plaats van angst, of gewoon mijn computer uit te zetten als het genoeg is geweest. Doet me ook denken aan deze prachtige quote:
If you always do
what you always did,
you will always get
what you always got.
Thich Nhat Hanh vroeg ons om terug te kijken op 2013. Was het een goed jaar? Welke momenten vervulden je hart? Welke momenten waren moeilijk? Wat zou je liever anders willen aanpakken in 2014? Want dat was natuurlijk zijn punt: als we hetzelfde blijven denken, zeggen en doen als in 2013, dan zal 2014 niet echt een ‘nieuw jaar’ zijn. Dan is het alleen maar meer van hetzelfde. Same year.
It’s got to be… 3D!
Ik keek terug op 2013 en stelde vast dat het een goed jaar was geweest voor mij. Olé! Ik ben blij met wie ik ben en wat ik allemaal gedaan heb. De stappen die ik heb gezet. Deed ontzettend veel deugd om dat te beseffen! 🙂 Toch kwam er één ding duidelijk naar voren toen Thay ons vroeg of we ergens spijt van hadden: de tijd die ik verspild heb op de computer. De urenlange surfsessies en talloze mailconversaties. In dit nieuwe jaar ben ik vastberaden om mezelf minder te verliezen in e-mails, facebook en youtube. Hopelijk lukt het deze keer!
De vastenperiode is een uitstekend moment om deze intentie waar te maken. Nog een maand te gaan. Ik wil oprecht proberen minder tijd te verkwisten en meer in 3D te leven. Naar de zonsondergang gaan kijken. Of naar de eendjes op de vijver. De wind door mijn haren voelen. De zon op mijn gezicht. En naar de maan kijken. My dear sister moon, die ik zo vaak uit het oog verlies…
Dat is het mooie aan de vasten, vind ik: door een tijdje soberder te leven, kunnen we de overvloed van het leven aanraken. Terug naar de essentie. Of het nu is door minder te snoepen, geen vlees te eten, minder te gaan shoppen of ons internetgebruik kritisch te bekijken, het geeft een mogelijkheid om te ervaren dat we eigenlijk niet meer nodig hebben. Er is al genoeg. Het is goed zo. Less is more. De komende weken wil ik proberen dit besef van overvloed in mij te voeden. En het helemaal te laten doordringen. Wish me luck, my dears! En veel plezier in 3D 😉
Het volgende liedje is een ode aan driedimenioneel leven. Ik draag het op aan alle internetverslaafden onder ons. De lyrics vind je op youtube.
2 Comments
[…] Click here to read this post in Dutch. […]
[…] is duidelijk: net als enkele jaren geleden zal ik me dit jaar tijdens de vasten focussen op Dagen zonder wifi. Voor de vierde of vijfde keer, […]