Onlangs nam ik me voor om een heel weekend niets te doen. Om alle input te laten en een soort retraite te houden bij mij thuis. Een solo-retraite. Geen internet (of toch zeer beperkt), geen boeken, geen films, geen muziek. Kortom: een weekend zonder input. Volledig unplugged. Dat was de bedoeling.
Oh boy, wat ging de tijd traag! De uren kropen voorbij, zo zonder enige input van buitenaf. Ik heb me bij momenten serieus verveeld. Ook werd ik geconfronteerd met een innerlijke onrust die vaak op de achtergrond aanwezig is, en plots op de voorgrond kwam. Zalig nietsdoen? Hm, niet echt…
Omdat ik goed wist waarom ik het deed, hield ik toch gewoon vol. Ondanks de zeer sterke neiging om een boek vast te pakken of iets anders te gaan doen. Ik besloot om het onaangename uit te houden en bij mezelf aanwezig te blijven, inclusief de rusteloosheid en onwennigheid.
Wat ben ik blij dat ik het uitgehouden heb! Naarmate de tijd vorderde en ik me overgaf aan het nietsdoen, begon mijn systeem meer te ontspannen. Ik kwam in contact met een gevoel van vreugde en verwondering. Voor de blauwe lucht. De vogels die zingen. De vlierbloesems aan de bomen. Mijn hartslag. De adem.
Ik ervaarde een diepe dankbaarheid voor het leven. Zonder dat ik daarvoor iets hoefde te doen. Gewoon door de eindeloze stroom aan informatie en afleiding even te stoppen. Door de stilte uit te houden en bij mezelf te durven zijn. Door te stoppen met doen en mezelf toe te staan om te zakken in Zijn.
Op het einde van die drie dagen kwam een tekstje in me op. Uit de stilte kwamen de woorden vanzelf. Ik hoop dat het jou kan inspireren:
Rust vinden we niet
door weg te lopen van onze onrust,
maar door erbij te blijven.
Vrede vinden we niet
door weg te lopen van onze woede,
maar door er diep naar te kijken.
Blijdschap vinden we niet
door ons verdriet weg te duwen,
maar door het te doorvoelen.
Zodra we onszelf niet langer
proberen fixen of willen verbeteren,
vinden we de rust, vrede en vreugde
waar we zo naar verlangen.
Alleen dan kunnen we thuiskomen in dit moment:
als we onszelf toestaan te zijn waar we nu zijn.
Ik wens het ons allemaal toe. En ik ondersteun jou hier heel graag bij.
Van harte,
Leni
—
PS: Meer weten? Onder mijn aanbod vind je de individuele sessies die ik geef en onder agenda de groepsactiviteiten. Tot ont-moetens! 🙂
Leave a reply