Er komt een nieuwsbrief mijn mailbox binnengevallen met als titel:
5 tips om écht gelukkig te worden.
Ik druk meteen op delete.
Mijn maag draait om bij het woordje ‘tips’.
Alsof het met enkele tips gepiept is.
“Volg deze tips en u zult gelukkig zijn.”
Het klinkt zo hol: 5 tips.
Geen 3 tips. Of 10.
Nee, blijkbaar zijn er 5 nodig
om écht gelukkig kunnen zijn.
Alsof geluk ergens op me ligt te wachten,
als ik maar genoeg mijn best doe om het te zijn.
Als ik maar de juiste goede raad volg,
de juiste tips vind om toe te passen.
Nee.
Zo werkt het in mijn ervaring totaal niet.
Het leven heeft me iets anders getoond…
De voorbije periode was voor mij zeer turbulent.
Afscheid nemen van iemand dierbaar snijdt heel diep.
Een rollercoaster van gevoelens kwam voorbij:
verdriet, angst, onbegrip, boosheid,
onmacht, weerstand, spijt, eenzaamheid, …
Ik kan niet zeggen dat het de meest gelukkige periode in mijn leven is.
Toch voel ik me helemaal niet ongelukkig.
Ik voel vooral VEEL.
En dat is helemaal oké.
Ik leer zorgen voor mijn gevoelens
als delen van mezelf die om aandacht vragen.
Ik leer de deur openen voor alles wat ik voel.
De rauwheid van verdriet en eenzaamheid.
De warme gloed van woede en boosheid.
De knoop in mijn maag.
De krop in mijn keel.
Ik leer stilaan om mijn menszijn in al haar facetten
te kunnen toelaten en bevrienden.
Is er iets bevrijdenders dan dat?
Dan heb ik geen boodschap meer aan ‘tips’ om gelukkig te zijn.
Schone schijn
Ik weiger om gevoelens nog langer te zien als een probleem.
Als iets om te onderdrukken, op te lossen, in te slikken.
Ik weiger om nog bij te dragen
aan de collectieve afwijzing van emoties.
Om de schone schijn te moeten ophouden.
Om delen van mezelf steeds te amputeren.
Ik wil mijn kwetsbaarheid net vieren.
Mijn menszijn, inclusief de pijn.
Het toont me dat ik leef,
dat ik heb liefgehad.
Ik zou graag een nieuwe mantra de wereld insturen:
voelen is oké.
Gevoelens hebben is menselijk.
Er is helemaal niets mis mee.
Ik wens ons toe dat we dit ten diepste mogen beseffen.
Dat gevoelens welkom mogen zijn.
Dat wij volledig welkom zijn met alles wat we voelen.
Liefdevolle groet,
Leni
—
PS: Wil je ook zachter leren omgaan met jezelf en emoties leren omarmen? Ik begeleid jou hier graag bij, individueel of in groep.
Leave a reply