Let love rule! ~ Mission (im)possible?

De wereld staat in brand. We willen blussen. Waar te beginnen?

Wie herkent het niet: je kijkt naar het nieuws en voelt je moedeloos. De energie zakt weg uit je lijf. Zaventem, Orlando, Trump, Aleppo, Gaza, Berlijn. Het houdt niet op. Onmacht bij zoveel lijden. Het lijkt te veel om bij stil te staan. Het is gemakkelijk om er pessimistisch van te worden. Te denken dat de wereld naar de knoppen is. Het is normaal dat we het geloof in de mensheid dreigen te verliezen. Maar net nu is het belangrijk om niet te verzanden in wanhoop. Om na momenten van machteloosheid en verlamming, toch terug de dag te hervatten met een attitude van hoop en daadkracht. De wereld staat in brand. Er moet geblust worden.

Goede voornemens
Het einde van het jaar is een tijd om stil te staan bij goede voornemens of intenties. Wat ik de mensheid het meest toewens, is liefde. Geen zeemzoeterig romantisch gezwets, maar liefde in de zin van het beste met elkaar voorhebben. Liefdevolle vriendelijkheid. Anderen in hun waarde laten, ook al hebben ze andere opvattingen. Ons gezamenlijk menszijn erkennen, voorbij alle onderscheid en verschil. En dat is niet gemakkelijk. Hoe vaak vervallen we niet in oordelen en afwijzing. Maken we de ander tot een object, een concept. De vluchtelingen. De Amerikanen. De Nederlanders. De politici…

Laat ik voor mezelf spreken. Ik was eerst niet van plan om voornemens te maken dit jaar. Maar op dit moment voel ik toch iets opborrelen. Het is mijn diepe intentie om me verder toe te wijden aan het pad van liefde en begrip. Om liefde en mededogen te blijven cultiveren. Want al lijk ik misschien vriendelijk en zacht langs de buitenkant, vanbinnen is het vaak hard. Snijdende oordelen, terughoudendheid, wantrouwen, irritatie. Mijn beste vrienden weten dat. En ik probeer het mezelf te vergeven. Het is deel van dit menszijn. Maar het is eveneens deel van dit menszijn om te blijven kiezen voor een open hart, totdat het ieder levend wezen omvat. Een levenslang proces. Of meerdere levens!  🙂

Liefde: nog steeds een werkwoord
De boeddha zei het ook al: de wereld staat in brand. Vol haat en verlangen. Vol aversie en gehechtheid. Hoe ik het begrijp, kunnen we helpen blussen door onze geest te trainen om deze diepgewortelde neigingen niet zomaar te volgen. Om niet te worden meegesleept door het verlangen naar meer, of door aversie voor wat we afwijzen. Om deze neigingen te erkennen als ze opkomen, en vervolgens te kiezen voor een andere reactie. Dat vraagt serieuze oefening. Maar het is mogelijk om liefde te cultiveren in plaats van haat, vrede in plaats van onrust, werkelijk geluk in plaats van een niet-aflatend verlangen naar meer.

Het is een heel hoopvolle boodschap, vind ik. En heel haalbaar. En ambitieus. Verander de wereld, begin bij jezelf. Adem. Kijk naar binnen. Leer je gedachten, vooroordelen, overtuigingen, angsten en verlangens kennen. Tijdens een weekend interactieve meditatie onlangs werd het als volgt verwoord: de wereld buiten ons is slechts een afspiegeling van de wereld binnen ons. Het geweld, de oorlog, de jacht naar macht zit ook in onszelf. Het is niet evident om daarvan bewust te worden. Confronterend om dat te erkennen. Maar het is wel een weg naar heling en heelheid. Naar meer liefde en begrip.

Iedereen brandweerman!
Thich Nhat Hanh schrijft: vrede in jezelf, vrede in de wereld. Ik durf daar aan toevoegen: liefde in jezelf, liefde in de wereld. Geluk in jezelf, geluk in de wereld. Het is een oproep om niet verlamd te geraken door het lijden en onrecht waar we dagelijks mee in aanraking komen, dichtbij of veraf. Het is ook een uitnodiging om zelfzorg serieus te nemen in je missie naar een betere wereld. Want wat heb je te bieden als je hart een steen is, en je geest als een springerig aapje op volle toeren draait? Thich Nhat Hanh zegt: doe even rustig aan, zorg goed voor jezelf, alleen dan kan je iets bijdragen aan de mensen rondom je en het grotere geheel.

Tegelijkertijd ervaar ik een sterk gevoel van urgentie. De wereld stond dan misschien duizenden jaren geleden ook al in brand, in de tijd van de Boeddha, vandaag lijkt het of hij op ontploffen staat. Er is dan ook geen tijd te verliezen. Laten we allemaal collectief liefde cultiveren. Mededogen. Mildheid. Want het komt niet zomaar uit de lucht gevallen. Natuurlijk hoef je niet verlicht te zijn vooraleer je effectief iets in de wereld kan zetten. Doe vooral waar jij je toe geroepen voelt. Wetende dat je misschien de wereld niet in je eentje kan redden, maar dat je wel voor de mensen in je omgeving een verschil maakt.

“Not all of us can do great things
but we can do small things
with great love.”
~ Moeder Theresa

Op een liefdevol 2017! Voor jezelf, de mensen rond je, en alle levende wezens, zonder uitzondering.

Liefs,
Leni